Izolacja dachu - folie

Dla dobra naszego całego budynku izolacja dachu musi być położona poprawnie, a materiały dobrane właściwie. Izolacja przeciwwilgociowa dachu to bardzo ważna część jego konstrukcji. Niewłaściwie użyte materiały lub źle wykonana izolacja szybko doprowadzi do zawilgocenia ocieplenia. Zaowocuje to dużymi stratami ciepła i rozwojem grzybów i pleśni, co z kolei nie jest dobra wiadomością dla alergików.

    Aby zwiększyć termoizolacyjność
dachu nie wystarczy zwiększyć grubość warstwy izolacyjnej. Koniecznie
należy zabezpieczyć dach przed zawilgoceniem. Zarówno woda z zewnątrz w
postaci opadów jak i z wewnątrz domu w postaci pary może zawilgocić nam
ocieplenie.
Jeszcze niedawno jedynym powszechnie stosowanym sposobem
ochrony dachu przed wilgocią było ułożenie papy na poszyciu z desek.
Obecnie pod niektóre pokrycia (dachówki, blachy stalowe i bitumiczne
płyty faliste) nie jest wymagane pełne deskowanie.

Do ochrony dachu przed wodą i parą stosuje się następujące zabezpieczenia:
- paroizolację, która ogranicza przepływ pary wodnej napływającej z wnętrza budynku,
-
materiały wstępnego krycia: FWK i MWK, czyli folie i membrany, które
chronią przed wodą w postaci płynnej i przed przewiewaniem ocieplenia
przez wiatr, nie zatrzymują jednak pary, a więc umożliwiają wysychanie
konstrukcji dachu i jego termoizolacji, jeśli
z jakiegoś powodu uległyby one zawilgoceniu.
Dzięki
współdziałaniu tych dwóch grup izolacji wilgoć ma ograniczony dostęp do
dachu, ale może odparować, gdy się w nim znajdzie.

Folie
wstępnego krycia zastąpiły papę na deskowaniu. Nowatorskość membran
natomiast polega na stosowaniu jednej, nie dwóch szczelin wentylacyjnych
w dachach z poddaszem mieszkalnym.

Uwaga!
Folii wstępnego krycia nie można układać:
- na dachach płaskich i spadzistych o kącie nachylenia mniejszym niż 10°,
- pod pokrycia z blach płaskich i gontów bitumicznych.

Paroizolacja
Fachowo
ułożona paroizolacja zabezpiecza termoizolację przed parą wodną
przenikającą z pomieszczeń użytkowych z wnętrza domu oraz zapobiega
ucieczce ciepła przez przewiewanie. Nawet bardzo małą szparą w dachu
może uciec dużo ciepła, ponieważ różnica temperatur w sezonie grzewczym
powoduje duże różnice ciśnień i powstawanie gwałtownych przepływów
powietrza.

Montaż kołnierza. Układając folię na połączeniach z oknami dachowymi i wyłazami,
należy stosować się do zaleceń producenta okien.

Układanie
Folie paroizolacyjne układa
się od wewnątrz, już po ułożeniu termoizolacji. W zależności od stopnia
skomplikowania konstrukcji więźby dachowej paroizolacje układa się
poziomo lub równolegle do krokwi. Niezależnie od sposobu rozpinania
paroizolacji powinno się ją układać z lekkim naprężeniem nieco
naciągając. W zależności od stopnia skomplikowania konstrukcji więźby
dachowej folię układa się w dwojaki sposób:
- poziomo - najlepiej
zacząć od góry: od osłony jętek lub kalenicy (w zależności od sposobu
ułożenia termoizolacji). Każdą kolejną warstwę układa się na zakład min.
5 cm, a łączenia folii zakleja jednostronną taśmą samoprzylepną,
przyklejaną na zewnątrz zakładu, lub taśmą dwustronną - na wewnątrz
zakładu;
- wzdłuż krokwi - folię łączy się na zakład klejony na
krokwi, kolejne warstwy klei się przy użyciu sztywnych podkładek z
desek. Paroizolację mocuje się do krokwi:
- taśmą dwustronnie klejącą lub
-
zszywkami (miejsca przebicia zakleja się kawałkami taśmy
samoprzylepnej) wbijanymi takerem (zszywaczem) tapicerskim lub
dekarskim.
Na połączeniach folii paroizolacyjnej z elementami
pionowymi: ścianami kolankowymi, kominami, ścianami szczytowymi lub
działowymi stosuje się specjalne, samoprzylepne, elastyczne taśmy. W
miejscach tych zostawia się naddatki folii, a do jej łączenia stosuje
się listwy dociskowe mocowane do ścian i kominów.

Materiały wstępnego krycia
Zależnie od sposobu wentylowania połaci dachu do wstępnego krycia używa się folii niskoparoprzepuszcza-
lnych (FWK) i wysokoparoprzepuszczalnych membran (MWK] - patrz tabela poniżej.

FWK. Folie te są niskoparoprzepuszczalne: przepuszczają do 60 gramów pary wodnej na m²
w ciągu 24 godzin. Mają budowę warstwową, są wzmacniane siatką z
polietylenu lub polipropylenu. Stosuje się je w dachach w układzie z
dwiema szczelinami wentylacyjnymi:

- pod pokryciem - jej zadaniem jest osuszanie pokrycia zasadniczego oraz łat i kontrłat,
- pod folią FWK - ta umożliwia usuwanie pary wodnej z termoizolacji i konstrukcji dachu.

Czynnikiem osuszającym jest powietrze swobodnie przepływające w obu szczelinach.
Aby
szczeliny mogły spełniać swoje funkcje, muszą mieć otwory wlotowe pod
okapem i wylotowe w połaci, kalenicy lub w narożach. Dla ochrony
wentylowanych przestrzeni przed owadami otwory muszą być osłonięte
metalowymi siatkami.

MWK
Membrany wstępnego krycia mają wysoką paroprzepuszczalność: od 1000 do 2000 g/m²/24 h (najlepiej stosować membrany o S_d <
0,1 m). MWK mają strukturę wielowarstwowej (są inaczej zbudowane niż
folie włókniny polipropylenowej), dzięki czemu dobrze przepuszczają parę
wodną. Można je układać bezpośrednio na termoizolacji (na styk), bez
szczeliny nad termoizolacją, co ułatwia ich układanie. Brak szczeliny
nie powoduje zagrożenia zawilgocenia izolacji ani konstrukcji dachu.
Szczelinę wentylacyjną stosuje się tylko między membraną a pokryciem.
Dzięki
dużej paroprzepuszczalności membrana ułatwia wysychanie nieuniknionych
zawilgoceń, przyczynia się więc do oszczędności energii zużywanej na
ogrzewanie domu, ale tylko pod następującymi warunkami:

- wilgoć, którą ma przepuścić, ma postać pary wodnej (membrany przepuszczają parę, ale nie przepuszczają
  wody);
- temperatura powietrza jest wystarczająco wysoka, by para nie skraplała się na spodzie membrany.

Im
mniejsza jest paroprzepuszczalność membrany, tym większe zagrożenie, że
będą pod nią powstawać skropliny, które gromadzić się będą w dachu, co
oznacza straty energii zużywanej na ogrzanie domu. Im większa jest
paroprzepuszczalność membrany dachowej, tym szybciej dach wysycha.
Uwaga! Folii FWK ani membran MWK nie należy wybierać samodzielnie, lecz
zdać się na dobrego dekarza z doświadczeniem, który też potrafi je
poprawnie układać (co niestety nie jest powszechne, ponieważ mała liczba
dekarzy przechodzi profesjonalne szkolenia), lub skorzystać z porady
przedstawiciela producenta folii.

Układanie
Prawidłowe
działanie membran dachowych wymaga skutecznego działania szczeliny
wentylacyjnej znajdującej się pod pokryciem zasadniczym. Aby szczelina
ta dobrze funkcjonowała, musi ona mieć wlot i wylot oraz musi być drożna
na całej swojej długości. Dlatego wlot i wylot powinny być zasłonięte
elementami przewiewnymi (grzebień okapu i taśmy na kalenicy), a wełna
ułożona między krokwiami nie może nadmiernie wypychać membrany w stronę
pokrycia zasadniczego.

Rodzaj materiału	Paroprzepuszczalność w temperaturze pokojowej [g/cm2/24 h]	Współczynnik Sd [m]	Sposób układania
Folie wstępnego krycia (niskoparoprzepuszczalne)	od 20 do 60	od 1 do 3	ze szczeliną wentylacyjną oddzielającą folię od termoizolacji (szczelina musi być drożna na całej długości, z wlotem i wylotem)
Membrany wstępnego krycia (wysokoparo-przepuszczalne)	od 1000 do 2000	od 0,004 do 0,08	bezpośrednio na termoizolacji

Ważne parametry folii i membran
Paroprzepuszczalność - to wyrażona w gramach ilość pary wodnej, jaka w ciągu doby jest w stanie przeniknąć przez 1 m² folii/membrany; właściwość ta zależy m.in. od temperatury, w której przeprowadza się badanie.
Współczynnik S_d
- jest to grubość warstwy powietrza o takim samym oporze dyfuzyjnym
(opór, jaki parze wodnej stawia materiał przegrody, np. ściany czy
stropodachu) jak membrana, np.: membrana o współczynnik S_d =
0,02 m odpowiada warstwie powietrza grubości 2 cm. Im wartość
współczynnika mniejsza (mniejsza grubość równoważnej warstwy powietrza),
tym lepsza paroprzepuszczalność.

Zalety materiałów wstępnego krycia
- chronią izolację cieplną przed deszczem, śniegiem i wiatrem,
- nie przepuszczają do ocieplenia wody, która może przenikać przez pokrycie,
- przepuszczają parę wodną napływającą z wnętrza domu,
- są odporne na działanie niskiej i wysokiej temperatury (od -40°C do +80°C),
- są trudnozapalne i nie rozprzestrzeniają ognia,
- są łatwiejsza do ułożenia, lżejsze i tańsze niż tradycyjne wstępne krycie papą na podkładzie z desek,
- nie obciążają konstrukcji dachu.


Uwaga!

  Trzeba by wykonawca podczas układania membran nie popełnił następujących błędów:
- nie palił papierosów, bo spadające iskry mogą wypalić w membranach drobne dziurki;
- nie impregnował drewna na dachu;
- nie ciął elementów drewnianych starą piłą łańcuchową, z której wycieka olej, powodując powstawanie tłustych
  palm;
- nie uszkodził membrany (np. podczas chodzenia), a jeśli tak się stanie, drobne uszkodzenia naprawił taśmą
  klejącą, a większe dziury zakleił kawałkami membrany wkładanymi i mocowanymi pod najbliższym zakładem
  nad uszkodzeniem; nie układał membran podczas deszczu.

         Dach izolowany MWK układaną                                   Dach ze szczeliną wentylacyjną oddzielającą folię
bezpośrednio na ociepleniu.                                       wstępnego krycia od ocieplenia.


Korzyści wynikające z zastosowania membran dachowych
- Łatwiejsze i tańsze wykonanie konstrukcji dachu, w porównaniu z dachem ze sztywnym poszyciem z papy.
- Lepsza niż w dachu z dwoma szczelinami i folią niskoparoprzepuszczalną ochrona termoizolacji i konstrukcji
  dachu w szczególnie trudnych miejscach, takich jak kalenica, kosze czy przejścia instalacji przez połać.
- Wykorzystanie całej wysokości krokwi na termoizolację, co ułatwia spełnienie wymagań dotyczących
  ciepłochronności dachu.

  Większa szczelność (odporność na deszcz) umożliwiająca stosowanie pokryć na dachach o małym nachyleniu
  (powyżej 10°).


Źródło: www.wykonamy.com

Izolacja dachu - folie
Izolacja dachu - folie